Dziś wyemitowany zostanie odcinek programu Today Show z udziałem Johnny'ego. Poniżej tłumaczenie rozmowy udostępnionej na oficjalnej stronie TS i zdjęcia z nagrania:
SG: Teraz wszyscy chcemy przejść do naszej odkrywczej rozmowy z Johnny Deppem. Jest znany z nieśmiałości, ale w rozmowie na temat swoich zaręczyn i nowego filmu Transcendence był bardzo otwarty. Film odkrywa możliwość załadowania ludzkiego mózgu do super komputera.
klip: Nazywam to transendencją.
SG: Sztuczna inteligencja jest bardzo zaawansowana, zaciera się granica między człowiekiem a maszyną. Ta postać to nie jest Depp, którego znamy i kochamy. Ta rola różni się od twoich pozostałych ról, nie ma tu kostiumów, makijażu ani dziwactwa. Dobrze się czułeś, będąc poniekąd w swojej własnej skórze?
JD: Tak. Zagrałem to, co było w scenariuszu, to bardzo prosta rola. Najpierw byłem normalny naukowcem, a potem cały świat leżał u moich stóp, dzięki życiu w komputerze.
SG: Zły geniusz.
JD: Zgadza się, naszej technologii nie jest wcale tak daleko do tej z filmu.
SG: A co ty myślisz o technologii? Jesteś jedną z tych osób, które zawsze mają telefon czy Blackberry w ręku?
JD: Myślę, że w jakimś stopniu wszyscy jesteśmy jej niewolnikami.
SG: Technologia cię skonsumowała?
JD: Nie jestem jej fanem, w tej materii jestem kompletnym głąbem.
SG: Nadal używasz magnetowidu i nadajesz wiadomości w samo południe?
JD: Zgadza się. Dorosły facet próbuje wysłać ważną wiadomość za pomocą samych kciuków. To nadaje znaczenia wyrażeniu niezdara (org. all thumbs, thumbs - kciuki).
SG: Zdaje się, że jest w tobie dużo nieśmiałości, mam wrażenie, jakby twoja sława była dla ciebie czymś niekomfortowym.
JD: Tak.
SG: Czy pogodziłeś się już z byciem sławnym?
JD: Nie. Będąc sławnym, żyjesz jak zbieg. Każde działanie musi być zaplanowane, wejście do hotelu, wyjście z hotelu, wejście do restauracji, wyjście z restauracji.
SG: Gdybyś mógł robić to, co robisz, ale bez rozgłosu, pisałbyś się na to?
JD: Tak, pewnie. Jestem zaszczycony tym, że jest grupa ludzi, która ogląda moje filmy, bez nich by mnie tu nie było, bo ludzie, którzy kupują bilety, to moi szefowie.
SG (w tle) : Depp dawał do zrozumienia, że jest zaręczony ze swoją dwudziestosiedmioletnią dziewczyną, ale potwierdził to dopiero teraz.
SG: Wybacz mi, zauważyłam coś na twojej dłoni, na drugiej.
JD: Mam wiele rzeczy na dłoniach.
SG: Okay. Czy to pierścionek zaręczynowy?
JD: To damski pierścionek.
SG: Czy to oznacza, że jesteś zaręczony?
JD: To oznacza, że noszę damski pierścionek.
SG: Nie zmuszaj mnie do ciągnięcia cię za język.
JD: Cóż, jestem facetem i noszę damski pierścionek zaręczynowy, jak zapewne wiesz...
SG: Tak.
JD: Mogę być kobietą. Kto wie. Może nią jestem.
SG: To pytanie, które zapomniałam ci zadać.
JD: Oh, proszę, zapytaj mnie o to. Jak ty to odbierasz?
SG: Myślę, że jesteś zaręczony. Gratulację.
JD: Dziękuję.
SG: Jesteś podekscytowany?
JD: Tak. To wspaniała dziewczyna. Bystra, cudowna, południowa piękność, urocza jak tylko się da i jest dla mnie dobra.
SG: Czuję się winna, pytając o to, ale krąży plotka, że spodziewacie się...
JD: Czego się spodziewamy?
SG: Dziecka.
JD: Dziecka?
SG: Tak.
JD: Dobry Boże, myślisz, że jestem jakimś dzikusem?
SG: Czyli to nieprawda?
JD: Nie, nie, nie. To nie jest związek oparty na fuzji.
SG: Nie, żeby było w tym coś złego.
JD: Cóż...
SG: Czytałam, że nie uważasz się za odpowiednią osobę do planowania ślubu. Więc chciałam ci oddać przysługę. To moje notatki z planowania wesela. Jak widzisz, byłam bardzo zorganizowana.
JD: Tak, w porządku.
SG: Znajdziesz tu kilka notatek.
JD: Wow. Tort, znak zapytania. Zaproszenia albo maile?
SG: Takie elektroniczne zaproszenia. W każdym razie są twoje.
JD: Okay.
SG: Johnny, nie ma za co.
JD: Ja to tylko pożyczam. Zwrócę.
SG: A Transcendence trafi do kin osiemnastego kwietnia.
SG: Teraz wszyscy chcemy przejść do naszej odkrywczej rozmowy z Johnny Deppem. Jest znany z nieśmiałości, ale w rozmowie na temat swoich zaręczyn i nowego filmu Transcendence był bardzo otwarty. Film odkrywa możliwość załadowania ludzkiego mózgu do super komputera.
klip: Nazywam to transendencją.
SG: Sztuczna inteligencja jest bardzo zaawansowana, zaciera się granica między człowiekiem a maszyną. Ta postać to nie jest Depp, którego znamy i kochamy. Ta rola różni się od twoich pozostałych ról, nie ma tu kostiumów, makijażu ani dziwactwa. Dobrze się czułeś, będąc poniekąd w swojej własnej skórze?
JD: Tak. Zagrałem to, co było w scenariuszu, to bardzo prosta rola. Najpierw byłem normalny naukowcem, a potem cały świat leżał u moich stóp, dzięki życiu w komputerze.
SG: Zły geniusz.
JD: Zgadza się, naszej technologii nie jest wcale tak daleko do tej z filmu.
SG: A co ty myślisz o technologii? Jesteś jedną z tych osób, które zawsze mają telefon czy Blackberry w ręku?
JD: Myślę, że w jakimś stopniu wszyscy jesteśmy jej niewolnikami.
SG: Technologia cię skonsumowała?
JD: Nie jestem jej fanem, w tej materii jestem kompletnym głąbem.
SG: Nadal używasz magnetowidu i nadajesz wiadomości w samo południe?
JD: Zgadza się. Dorosły facet próbuje wysłać ważną wiadomość za pomocą samych kciuków. To nadaje znaczenia wyrażeniu niezdara (org. all thumbs, thumbs - kciuki).
SG: Zdaje się, że jest w tobie dużo nieśmiałości, mam wrażenie, jakby twoja sława była dla ciebie czymś niekomfortowym.
JD: Tak.
SG: Czy pogodziłeś się już z byciem sławnym?
JD: Nie. Będąc sławnym, żyjesz jak zbieg. Każde działanie musi być zaplanowane, wejście do hotelu, wyjście z hotelu, wejście do restauracji, wyjście z restauracji.
SG: Gdybyś mógł robić to, co robisz, ale bez rozgłosu, pisałbyś się na to?
JD: Tak, pewnie. Jestem zaszczycony tym, że jest grupa ludzi, która ogląda moje filmy, bez nich by mnie tu nie było, bo ludzie, którzy kupują bilety, to moi szefowie.
SG (w tle) : Depp dawał do zrozumienia, że jest zaręczony ze swoją dwudziestosiedmioletnią dziewczyną, ale potwierdził to dopiero teraz.
SG: Wybacz mi, zauważyłam coś na twojej dłoni, na drugiej.
JD: Mam wiele rzeczy na dłoniach.
SG: Okay. Czy to pierścionek zaręczynowy?
JD: To damski pierścionek.
SG: Czy to oznacza, że jesteś zaręczony?
JD: To oznacza, że noszę damski pierścionek.
SG: Nie zmuszaj mnie do ciągnięcia cię za język.
JD: Cóż, jestem facetem i noszę damski pierścionek zaręczynowy, jak zapewne wiesz...
SG: Tak.
JD: Mogę być kobietą. Kto wie. Może nią jestem.
SG: To pytanie, które zapomniałam ci zadać.
JD: Oh, proszę, zapytaj mnie o to. Jak ty to odbierasz?
SG: Myślę, że jesteś zaręczony. Gratulację.
JD: Dziękuję.
SG: Jesteś podekscytowany?
JD: Tak. To wspaniała dziewczyna. Bystra, cudowna, południowa piękność, urocza jak tylko się da i jest dla mnie dobra.
SG: Czuję się winna, pytając o to, ale krąży plotka, że spodziewacie się...
JD: Czego się spodziewamy?
SG: Dziecka.
JD: Dziecka?
SG: Tak.
JD: Dobry Boże, myślisz, że jestem jakimś dzikusem?
SG: Czyli to nieprawda?
JD: Nie, nie, nie. To nie jest związek oparty na fuzji.
SG: Nie, żeby było w tym coś złego.
JD: Cóż...
SG: Czytałam, że nie uważasz się za odpowiednią osobę do planowania ślubu. Więc chciałam ci oddać przysługę. To moje notatki z planowania wesela. Jak widzisz, byłam bardzo zorganizowana.
JD: Tak, w porządku.
SG: Znajdziesz tu kilka notatek.
JD: Wow. Tort, znak zapytania. Zaproszenia albo maile?
SG: Takie elektroniczne zaproszenia. W każdym razie są twoje.
JD: Okay.
SG: Johnny, nie ma za co.
JD: Ja to tylko pożyczam. Zwrócę.
SG: A Transcendence trafi do kin osiemnastego kwietnia.
Tłumaczenie by Marion
3.04.2014 Johnny przed studiem programu Davida Lettermana:
I podczas rozmowy:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz